Rezerwat przyrody Biała Woda - piękny zakątek Pienin.
Treść
Rezerwat przyrody Biała Woda - piękny zakątek Pienin.
Rezerwat Biała Woda to jeden z piękniejszych zakątków w Pieninach. Tutaj poczujesz ducha Pienin, zachwycisz się wyjątkowymi widokami i odnajdziesz spokój. Rezerwat powstał w roku 1963, a jego historia sięga średniowiecza. Pierwsi osadnicy przybyli w te rejony jeszcze za panowania Bolesława Chrobrego. Kolejni mieszkańcy, jakimi byli Wołosi, pojawili się w XIV wieku, przynosząc ze sobą kulturę pasterską. W tym czasie w dolinie potoku powstała wieś Biała Woda, a mieszkańcy zajmowali się uprawą roli, wypasem zwierząt i drobnym rzemiosłem. Na na początku XX wieku Biała Woda była naprawdę dużym osiedlem, jednak po drugiej wojnie światowej ludność łemkowską wysiedlono, a jej zabudowania spalono. Jednak szlak, który wiedzie doliną, pomiędzy niezwykłymi formacjami skalnymi pełen jest pozostałości po łemkowskiej wsi.
Rezerwat Biała Woda położony jest w skalistym wąwozie na obszarze Małych Pienin, na wysokości 600 – 800 m n.p.m. Charakteryzuje się bogatą rzeźbą, bogatą florą i fauną i malowniczym krajobrazem. Płatny parking znajduje się tuż przed wejściem do rezerwatu, jednakże wstęp na teren jest bezpłatny. Trasę liczącą 2,5 km można przemierzyć pieszo, rowerem, bowiem brak tutaj stromych podejść, a całość wiedzie dnem doliny. Można tutaj naprawdę nacieszyć oko, popodziwiać piękne skały wapienne i turnie, wodospad, potok z kaskadami, bogatą roślinność a także pasące się na polanach stada owiec. Przeuroczy spacer można wydłużyć wędrówką przez Przełęcz Rozdziela i zakończyć w Bacówce na Obidzy, następnie udać się na Radziejową czy Eliaszówkę. W rezerwacie można spokojnie pospacerować, nawet z dziećmi w wózku, czy też z psami . W lecie spędzić czas nad potokiem, a zimą wybrać się na kulig. Również osoby starsze bez problemu sobie poradzą. Można się odprężyć i zrelaksować, słuchając szumu wody i podziwiając piękny, pieniński krajobraz. W sąsiedztwie rezerwatu znajduje się Bazaltowa Skałka wulkanicznego pochodzenia będąca pomnikiem przyrody. Na północnej stronie, na wzgórzu znajduje się charakterystyczna Czerwona Skałka, zwana Skałą Sfinks. Ostatnia część rezerwatu znajduje się w środkowej części Brysztańskiego Potoku i obejmuje Brysztańskie Skały. Podczas spaceru można odwiedzić bacówkę pana Andrzeja Majerskiego i skosztować pysznego oscypka, bundzu czy spróbować żyntycy.
Gwarantujemy, że wrażenia są niezapomniane.